Het laatste reisverslag...

Lieve lieve iedereen,

daar ben ik dan.. met mijn laatste reisverslag.
Ik weet nog dat ik mijn eerste schreef. Voor mijn gevoel is dat al een half jaar geleden.
In zo'n korte tijd, zoveel mee mogen maken.. wauw.. geen cent meer over, maar iedere euro was het meer dan waard!

Hue: in mijn laatste verslag schreef ik dat ik in Hue was aangekomen. Er is hier vrij weinig te beleven, zelfs de hotel eigenaar zei dat je er beter maar een nachtje kon blijven en dan weer door moest gaan. Zo gezegd zo gedaan. Maar niet vertrekken zonder iets gezien te hebben. We zijn de volgende dag over de Parfum River met een drakenboot wezen varen en enkele stops gemaakt bij een typisch vietnamees huis en tuin. Leuk om te zien hoe ze met (bij)geloof om gaan. Ze willen geesten en slechte mensen verdrijven door spiegelingen in het water, muren voor blokkades en de boeddha in het huis. In Vietnam heb je overigens veel minder boedisten vergeleken met Thailand. Ze hebben hier wel meer invloeden van het christendom.
Na de boottocht, enkele stops en een heerlijke lunch zijn we met de bus verder gaan rijden. We zijn langs de keizertombes geweest. Gigantische grote gebouwen die speciaal voor de keizerlijke graven gemaakt zijn. Dat is pas een mooie rustplaats, afgezien van alle toeristen dan..
S avonds hebben we weer een akelig lange busrit genomen, naar Hanoi. We hebben geluk dat we vrij comfortabele ligbussen hebben.. want 13uur in de bus is nou niet echt een pretje. Gek genoeg raak je er wel aangewend. Wel fijn dat Nederland zo klein is en dat je alles zo makkelijk kunt bereiken.

Hanoi: there we are, vroeg in de ochtend kwamen we aan. Je hoeft ook hier de bus alleen maar uit te stappen of er staan hordes mensen om je heen die hun hotel aanbevelen. Uiteindelijk dealtje gemaakt met een mannetje en per scooter-taxi vervoerd naar het hotel. Dus op die scooter, backpack, tas, mezelf en de bestuurder op 1 scooter. Tja, kan hier allemaal. Ik draai me niet eens meer om als ik 4 of 5 mensen op 1 scooter zie. Best bizar en gevaarlijk eigenlijk.
Aangekomen bij het hotel hadden ze ook een boekingscentrum voor Sapa en Halong Bay. Hier hebben we direct alles geboekt. Omdat het met de planning beter uit kwam, zijn we direct de avond al vertrokken naar Sapa (weer met zo'n nachtbus..), gelukkig konden we eerstnog douchen en relaxen in het hotel.

Sapa: iet wat te laat aangekomen in Sapa (bus was ruim uur te laat om ons op te halen, had heel veel stops en duurde en duurde maar..) werden we opgevangen door een mannetje die onze boekingsgegevens had. Op de een of andere manier is in Vietnam alles perfect geregeld! Hij bracht ons met een aantal anderen naar het hotel. Snel het onbijt achter in je keel gooien en ons programma kon beginnen. We ontmoeten onze groep en onze gids. Alle vrouwen lopen hier in traditionele kledij. Alles bedekt want ze kennen hier nog al veel schaamte. De gidsen zijn vrij jonge vrouwen die op hun 18e met kinderen beginnen. Baby's worden in een doek op de rug geknupt en gaan de hele dag mee op pad. Voldoet zooo niet aan de arbeidsvoorwaarden. Maar dat doet geen enkel beroep hier.

Sapa is prachtig, Sapa is amazing. Ik heb deze dagen enorm genoten. Dit is 1 van de mooiste stukjes van Vietnam. We begonnen met een vrij simpele wandeling waar we langs kleine dorpjes (hilltribes) kwamen. In 1 huis kon je goed zien hoe de verdeling was. Vrouwen in een cirkeltje op de grond, mannen aan tafel. Je hebt hier ook alleen vrouwelijke gidsen. Geen man die engels kan, de vrouwen daarentegen konden verbazingwekkend goed Engels! Al hun Engels hebben ze geleerd van toeristen.
Sapa kleurt zich door alle rijstvelden, de mensen, de geur, de dieren. Echt een must see mocht je ooit nog naar Vietnam toe gaan.
Na een heerlijke wandeling lekker wezen lunchen (broodje hamburgerrrr nomnomnomnom) en rustig aangedaan. We hebben een heel erg leuke groep waar we S avonds mee de kroeg in zijn gegaan. Echt gelachen! Zelf muziek gemaakt, lekker ouwehoeren.. kan allemaal. Genieten!

Volgende dag hotel weer verlaten, spullen mee, op naar de Home Stay! Weer een onwijs mooie wandeling. Jammer van Sapa is wel dat je de hotels uit de grond worden getampt. Echt jammer. Wij zijn of nog net voor de toeristische massa aan, of eigenlijk al te laat. Gelukkig heb je tijdens de wandeling nog geen paden die heel makkelijk te bewandelen zijn. Over een paar jaar zal er wel asfalt liggen. Soms een beetje klimmeren en klauteren, maar opzich goed te doen (lees: onmeunige spierpijn!).
Toen we aankwamen bij het gebouw waar onze lunch geserveerd zou worden, stonden er horden jonge meisjes en vrouwen klaar om jou wat armbandjes of ander leuks te verkopen. Het doet echt pijn om te zien dat die jonge meisjes geen sprankeltje in hun ogen hebben. Verkopen moeten ze, en het geld is voor de ouders. Kijk je 1x naar datgene wat ze verkopen, staat direct een seconde daarna 10 kinderen om je heen (is geen 1 woord overgelogen.. vreselijk!). Mensen die wat kochten werden helemaal bedolven met aanbiedingen van de kinderen. Want tja, als je wat van mn vriendje koopt, moet je van mij ook wat kopen, wordt er dan gezegd!
Die armbandjes waren nog zo leuk en goedkoop maar uit principe heb ik niks gehaald. Kinderen horen geem spullen te verkopen, dat is pure kinderarbeit. Deze jonge meisjes horen plezier te maken en naar school toe te gaan!! Ook hier geen jongen te bekennen.. die zag je wat verder op aan het zwemmen en klieren in de rivier.
Na de lunch werden we met nog een meisje uit onze groep in een andere groep gezet ivm de homestay die we zouden doen. Ook nu weer een super leuke groep mensen!
Na niet al te ver wandelen kwamen we aan bij onze homestay. Voor de gene die mijn blog niet goed volgt (aangezien we eerded ookmal homestay hebben gedaan), homestay is eigenlijk dat je bij mensen thuis overnacht. Met een groep van 9 bleven we bij mensen thuis slapen. Boven hadden ze matrassen op de grond en een muggennet erover heen gespannen. Na heerlijk eten, biertjes, potjes kaarten en gezelligheid verder onze ogen gesloten en heeerlijk geslapen.
Volgende dag weer een beste klim terug.. smalle paadjes, evenwichts oefeningen over de rijstvelden en slangen over de paden. Een avontuurlijke tocht. En dat zijn nou ook de leuksten!! Daarna lekkere lunch gehad en na busrit, wachten, eten, wachten, nachtbus weer aangekomen in Hanoi!

Na 1 dagje ontspanning in Hanoi alweer vertrokken naar Halong Bay! Na 3uurtjes met de bus (Echt een meevallertje dus) kwamen we aan bij de haven.
We konden aan boort en vaarden over zee naar het prachtige Halong Bay. Vreemd gevormde rotsen rijzen in hier op uit zee en geven, samen met de vissersboten, een prachtig fotokiekje!! Awesome!! In feite zijn het ruim 3000, vaak loodrecht uit zee oprijzende kalkstenen eilandjes, waarvan er een groot aantal grotten herbergt. We hebben op 1 eilandje ook een rot bezichtigd. Bizar dat zo'n eiland misschien klein lijkt, maar van binnen gigantisch groot is!! Daarnaast zijn we ook wezen kajakken en zwemmen. En dit allemaal tussen 1 van de 7 natuurlijke wereld wonderen. Savonds zijn we op de boot wezen slapen. De groep was wat kalm maar wel gezellig biertjes gedronken met 2 andere Nederlanders. Ook in Halong Bay zie je dat je als toerist eigenlijk alles verknalt. Gigantisch veel boten, wat (vooral savonds) een prachtig gezicht is.. maar je ziet ook olievlekken in het water, of rotzooi.. over aan aantal jaren zal ook dit verwoest zijn.. anyways, wij zijn er in ieder geval al geweest. Dag erna zijn Cat Ba Island gewees, een heel erg groot eiland waar geleefd en gewerkt word. Daar een korte maar zware wandeling gehad naar het hoogste puntje van het eiland! Super stijl.. dus helemaal leuk toen we ook de zelfde weg weer terug moesten.. na lunch naar Monkey Island geweest waar je kon zwemmen. Het eiland stikte van de apen, dus heeerlijk wezen aapjes kijken ipv zwemmen. Ook hier wordt het verknalt door toeristen. Apen eten alles op.. gooi je je flesje water zo weg in de natuur? De aapjes maken een gat aan de onder kant en drinken zo de laatste druppeltjes leeg.. ook om een blikje bier zitten ze niet verlegen. Ziet er opzich grappig uit.. maar come on! Apen horen bananen te eten!
2e avond hebben we in een hotel geslapen. Savonds met de groep nog biertje gedaan in de kroeg. Next day weer op de boot, na lang wachten, uiteindelijk terug gevaart naar het vaste land. Tijdens de vaart nog workshop springroll maken gehad. Heb nog nooit zo'n slechte workshop gehad. Hier heb je de ingrediënten, hier papier, en rol maar in. Klaar springroll, ook wel loempia genoemd;) maar ach.. kon er wel om lachen! Terug op het vaste land zijn we met de bus vertrokken naar Hanoi.

In Hanoi nog 2 nachten verbleven voordat we naar Bangkok zouden vliegen. Hanoi is een gezellige niet al te grote stad met veel backpackers en locals. Eetgelegenheden zitten dus niet alleen vol met toeristen maar ook met de lokale bevolking, wat het juist zo leuk maakt. Maar huphup niet lang tijd gehad om hier nog te genieten.. we gaan alweer door naar Bangkok! Onze laatste stop alweer. Onze terugreis komt nu wel heel erg dicht bij.. In Bangkok vooral lekker rustig aan gedaan en wat wezen shoppen.
We konden weer bij de familie Kikkert terecht! Super tof van ze.
Ik kreeg ook veel berichtjes over de veiligheid in Bangkok. Ja je ziet leger op straat.. maar ik heb alleen uit de neus vretende soldaten gezien. Zolang je aan hun regels houdt en niet in het gevaarlijke gebied komt is er helemaal niks aan het handje!
Oke oke.. er was wel 1 situatie waar ik me misschien wat onveilig voelde.. dat was gisteren.
Met Phong waren we in het winkelcentrum en wilde met de BTS (metro) naar de avond markt. Waar we langs moesten was een hele grote groep met mensen die aan het protesteren waren tegen de soldaten. Mensen met kaarsen in hun handen, en aantal hadden hun monden dicht geplakt. Ik dacht, beter gaan we gewoon direct verder, dan is er niks aan het handje. Ineens schreeuwt Phong (vrouw van Bert) door de menigte heen dat zd moesten stoppen met deze onzin en dat de soldaten goed waren. Niet 1x, wel 30x... ZE HEEFT HET PROTEST GEWOON STIL GEKREGEN! Iedereen was stil en keek haar aan. Werd geschreeuwd dat ze naar huis moest gaan. Best scary, maar zo super knap dat iemand voor zijn mening uit durft te komen! Waaauw.. echt respect! Super knap! Wat een stoer wijf! Daarna verder gelopen. Ze is naar de soldaten gegaan en ze verteld dat ze goed bezig zijn, en heeft voor ze gebeden. Ze kwam met tranen in dr ogen weer bij ons terug. Vet om zo iets van dicht bij mee mogen te maken! Maar wel fijn dat we heel zijn 'thuis' gekomen.



Daar ga ik... vanavond vlieg ik.. voor de laatste keer.. eindbestemming: NEDERLAND, HOLLAND, DUTCHIELAND!
Na bijna 4 maand zit het er op.. ik heb met heel mijn hart en ziel genoten. Ik hoop dat ik jullie een beetje heb mee laten genieten op mijn reisblog.
de reacties op mijn reisblog deden mij ontzettend goed! Bedankt daar voor!
25 mei 2014. Een dag dat geld als afsluiting van een bizar groot overweldigend avontuur, maar ook een dag waar ik de mensen weer zie van wie ik houd!♡

Want 1 ding is zeker.. thuis komen is net zo fijn als het avontuur aan gaan ♡



The end.